من منم و من نه منم

تو حرف سخن و تو نگاه صدام

واسه بیداری توی شب پیش خدام

دروغ نگم رسوای همه دنیام

درد ما بی دردین

درد ما هم دردین

درد ما درد ، نن

درد ما دوای بی کسین

-------------

بی چه بگم ، وا که بگم ، از چه بگم

دنیای مه خیلی گپن

اطاق مه خیس و ترن

موا بگم فدا بشم

اسیر غم یا جدا بشم

تو شعر مه ترانه نین

حوای نفس و واهی نین

تو شعر مه یک صدان

صدای دل ، بر هوان

بندر گرم ، بهشتمن

هوای شرجی ،عشقمن

ما بگم گنوغم مثل دیریا

ما بگم گنوغم مثل غم های

ما بگم اسیرم توی فردا

ما بگم مه همو گنوغم توی ابرا

-----------------------------------

باشه بگن گنوغن

باشه بگن اسیرن

باشه بگن مجنونن

باشه بگن زیادین

-----------------------------------------

مه ادونوم و ای دلخو

اوشو که نادنن دردخو

مه مثل باد سبوکوم

اوشو ،گیر یه نسیم کوچکن

------------------------------------------

مه گنوغم که شما گپ مه نادنی

مه گنوغم که خدا ی مه نگام اکنت

مه گنوغم بی سبکیم و راحتیم

یا شما بی مال دنیا حریص

----------------------------------

دلامون وقتی غروب میشه دوباره ناامیدن ، از بهار نمی گم که پر از دردند

کی دیده قناری رو توی خزون نگاه کنه  ، یا مثل ادما تا بهار دعا کنه